De keren dat ik in het stadion aan de Bredase Beatrixstraat te vinden was moeten op de vingers van twee handen te tellen zijn. De keren dat ik me daar misdroeg niet. Nul keer telt niet.
Of het zou die ene keer moeten zijn dat ik dat bierflesje tussen de treden van de EI-tribune door, vijf meter omlaag schopte. Hetgeen door mijn ouwe heer beloond werd met een draai om m’n oren en gevolgd door een aftocht naar beneden. Klein manneke door de grotemensenmassa. Om het flesje op te rapen en in te leveren bij dat houten kotje waar het ook gekocht was.
Hoe anders is het nu.
De KNVB overweegt een gold card-systeem in de strijd tegen voetbalvandalisme. Positief gedrag moet beloond, zo vindt men. Wie zich twee jaar netjes gedraagt kan een zilveren seizoenskaart krijgen die na tien jaar zelfs kan uitgroeien tot een platinum kaart. De kaarten moeten toegang geven tot kortingen en extra voordeeltjes.
Is er een duidelijker signaal van onvermogen denkbaar dan dit?
Wie een snelwegschutter niet kan vinden zegt dat ie nooit bestaan heeft. Wie het junkfood niet durft te weren uit schoolkantines verschuilt zich achter de supermarkt buiten het schoolplein. Wie voetbalvandalisme niet de baas kan komt met een gold card.
Als saaie zak heb ik me altijd redelijk aan de regeltjes gehouden. Sukkel die ik ben. Nooit heb ik er enig voordeel aan gehad. Geen voorkeursbehandeling en geen korting.
Hoewel?
Da’s waar ook, ik krijg waarschijnlijk tóch korting.
Later, op m’n pensioen.
Karin Knaap says
Dit is weer een ijzersterke!
@ronald_zelluf says
grappig en triest hè
Linda says
Het zit soms allemaal een beetje krom in elkaar naar mijn idee. Het wordt dus bijzonder als je je fatsoenlijk gedraagt bij een voetbalwedstrijd?
Waarom kunnen supporters bij andere sporten wel gewoon normaal op de tribune zitten en bij voetbal niet?
Beetje vreemd allemaal….