‘t zal m’n zorg zijn.



Ik maak me zorgen.

Niet heel de dag en ik slaap nog steeds goed maar toch; ik maak me zorgen.

Zorgen over het verslechterende milieu en de gevolgen hiervan voor onze gezondheid.
Ik maak me zorgen omdat het niet meer mogelijk is ongestraft te genieten van de zon.
Ik maak me zorgen over de stoffen die ik ongewild naar binnen krijg.
Zorgen over de eindigheid van voorraden van grondstoffen en energie.
Ik maak me zorgen omdat ziektekostenverzekeraars bepalen wat goed voor mij is in plaats van kundig geschoolde medici.

Ik maak me zorgen over mensen die naastenliefde alleen toepassen op mensen van hun eigen religie.
Ik maak me zorgen om de onverdraagzaamheid tussen bevolkingsgroepen van verschillende culturen en mensen met een verschillende seksuele geaardheid.

Ik maak me zorgen over de toekomst van volgende generaties.
Ik maak me zorgen omdat keuzes worden gemaakt op basis van financiën in plaats van argumenten.
Ik maak me zorgen omdat er te weinig bereidheid bestaat, te kijken naar de mogelijkheden van alternatieve energie.
Ik maak me zorgen om landen waar wapens een hogere prioriteit hebben dan voedsel en gezondheid. En om regimes die vrijheid en welvaart reserveren voor een kleine elitaire bovenlaag van de bevolking.

Eigenlijk zou je je zorgen moeten maken om het feit dat er nog zoveel is om je zorgen over te maken.

Maar boven al maak ik me zorgen om mensen die beweren dat ze zorgeloos in het leven staan.
Ik hoop niet dat dit alles u een zorg zal zijn.