Ger Heimans

in 250 woorden

MENU

7733hekje

13 september 2015 Leave a Comment

7733hekjeHet zal wel een tic van mij zijn, maar ik mag graag een kijkje nemen op plaatsen waar ik niet mag komen. Of ergens zijn, op momenten dat ik er niet hóór te zijn. Een V&D na sluitingstijd bijvoorbeeld. Of achter de schermen van de Efteling.

Zo heeft camping De Reenert in Luxemburg deze, wat triest aandoende, poort. De vraag is: “wat verbergt deze kansloze schuifdeur”. Wat wordt hier bewust aan het zicht van de camper standplaats onttrokken? Wat is het “geheim” dat niet gezien mag worden?

Het enige wat de wereld áchter deze wand scheidt van de wereld aan déze zijde zijn vier cijfers en een hekje, de geheime code van een electronisch slot. Een code waar de bewoners van de camper aan deze zijde van de barricade ogenschijnlijk een moord voor zouden doen. En ík héb die code.

Steeds als we de poort binnen gaan, vrees ik voor hun gezondheid. Hun ogen rollen er bijna uit en hun nekgewricht draait in zorgwekkende positie. Natuurlijk, het is mijn aanname, gebaseerd op mijn waarneming. Zoiets als de waard en zijn gasten?

Deze toevallige poortwachters weten heel goed dat wij een soort paradijs betreden. Of misschien wel een Sodom en Gomorra? Zoals velen hebben zij waarschijnlijk een eigen idee gevormd van hoe het er hier aan toe gaat. Net als wij ooit deden. Maar klopt dat idee ook met de werkelijkheid?

Voor alsnog lijkt het, dat de naakte waarheid zich laat tegenhouden door vier cijfers.
Maar zeker door een hekje.

Campingtrend.nl Camping code

Als God in Frankrijk

23 augustus 2015 Leave a Comment

God-in-FrankrijkAan het begin van de avond, als de zinderende hitte plaats maakt voor een aangename temperatuur, ontstaat een kakofonie van geluiden op de camping.

Lepels in dunne aluminium pannetjes. Metalen gereedschappen op dampende skottelbraais. Klanken van mepal kunststof bordjes in blauwe, van twee hengsels voorziene afwasbakjes. Dit alles is slechts de luidruchtige opmaat voor een dagelijks ritueel wat ons te wachten staat.

De rust valt over de kleine camping in de bergen van het Franse Avignonet.
Het zoemen van de bijen verstomt en hier en daar laat een eerste krekel al van zich horen.

En dan, opeens, is het er. Dat hemelse geluid. Het subtiel tokkelende geluid van een fijn besnaard instrument, bespeeld daar haast engelachtige vingertjes. Een geluid zo zacht, en tegelijkertijd zo ver dragend. Dit moet haast wel de sfeer zijn van dat leven van God in Frankrijk.

Het kostte echter weinig moeite om de bron van al dit moois te achterhalen. Niet ver van mijn eigen caravan, sta ik oog in oog met een meisje met een harp: Myrthe.

De twaalf jarige Myrthe Koopman uit Almere is samen met haar ouders neergestreken in het Rhône-Alp gebied en trakteert de hele camping op haar lieflijke harpspel.
Zelf ziet ze het slechts als noodzakelijk repeteren maar de “Canon in D” en een stuk uit de “Sound of Music” doen de campinggasten genieten.

Als de laatste harp klanken zijn weggeëbd in de valei van Le Drac klinkt nog slechts een bescheiden applausje.

Dank je wel Myrthe, het was prachtig.

Campingtrend.nl Camping Harp Vakantie

Laat maar waaien

23 juni 2015 Leave a Comment

ZeelandDe meesten van ons moeten nog aan hun zomervakantie gaan beginnen. Ik wil de voorpret dan ook niet verpesten maar één ding moet me toch echt van het hart: we zijn weer op de terugweg. Ja echt, we hebben de langste dag weer achter ons liggen. Vanaf nu worden die lange zwoele zomeravonden elke dag weer een beetje korter.

Wat zegt u? Wélke zwoele zomeravonden? Tja, u heeft gelijk. Ik heb ze dit jaar ook nog niet mogen ervaren. Van die avonden dat je tot laat in de avond buiten zit in je vale T-shirtje. Dat de sterke verhalen worden gedeeld bij een goed glas gekoelde rosé. Die avonden waar je tegen de tijd dat het donker wordt, bemerkt dat die citroenfakkels dus toch niet werkten en dat je verrot bent gestoken door de muggen.

In de drie maanden die men in campingland “voorseizoen” pleegt te noemen hebben we zeggen en schrijven, een dag of drie zomers weer gehad. Voor al het overige was het te koud, te nat of waaide het zodanig dat je toupet als onbestuurbare drone de voortent had verlaten voor je er zelf erg in had.

Ondanks dat, heb ik het prima naar mijn zin gehad bij Elly en Willem op Schouwen Duiveland. Gefietst, gewandeld, genoten van de natuur. Plezier gehad met vrienden en lekker tot rust gekomen. Maar het voorseizoen is voorbij. Op naar de zomer.

Nu alleen dat herfstachtige weer nog.
En die wind.

Waarschijnlijk waait dat ook wel weer een keer over.

Campingtrend.nl Camping Voorseizoen Weer

Ze konden mijn bloed wel drinken

6 juli 2014 Leave a Comment

athenaOnlangs stond ik een weekendje op naturistencamping Athena. Het betreft hier een verenigingsterrein dus een lidmaatschapskaart van een naturistenvereniging óf van de Naturisten Federatie Nederland is een vereiste.

Dit paradijselijke stuk bos biedt alles wat een mens zich kan wensen. Rust, stilte, natuur, privacy, noem het maar op of het is er in ruime mate aanwezig.
Een heerlijk zwembad, een mooie sauna, sanitair (helaas met muntjesautomaat), en ruime gelegenheid voor sport, spel en recreatie. En toen raakte ik het spoor een beetje bijster.

Na dat we geïnstalleerd waren en de eerste kop koffie hadden ingenomen, besloten we een ommetje te maken over de camping. Velden voor passanten, velden voor stacaravans, paadje links, laantje rechts en voor ik het wist had ik geen idee meer welke kant ik op moest. Dat zijn van die momenten dat je een moord zou doen voor bewegwijzering maar helaas, dat is het enige waar het op camping Athena wél aan ontbreekt.

De dame aan de receptie is overigens de vriendelijkheid zelve. Helaas kon ik dat niet van iedereen zeggen. Een vriendelijk “goedemorgen” werd maar zelden dito beantwoord. Zo bekroop me toch het gevoel, zonder toestemming, andermans territorium te zijn binnen gedrongen en dat is jammer.

Inmiddels konden ze mijn bloed wel drinken, daar onder de bomen in Ossendrecht.
En dat deden ze dan ook in ruime mate, die muggen, steekvliegen en horzels.

En ik? Ik doe natuurlijk geen vlieg kwaad.
Ik schrijf gewoon mijn stukje en kom graag nog eens terug.
Tenminste, als het mag.

Campingtrend.nl Camping Kamperen Naturisme

Zoek:

Selectie

Schrijfvrienden

  • Gert de Kievit
  • Ton Broekhuisen
  • Werner van Looy
Ger

Over de auteur

Ger Heimans, geboren in Breda, woonachtig in Dordrecht. Al jaren werkzaam in de IT en forenst derhalve dagelijks op en neer naar Leiden.
Schrijft over alles en nog veel meer.
Zelfs in opdracht.

Social:

Subscribe via RSS

© Copyright 2013 The Stiz Media
Latent theme powered by Genesis