Onze Minister-President heeft het momenteel niet makkelijk. Zorgde gedoe bij het CDA en de PVV de afgelopen maanden dat hij lekker in de luwte kon blijven, nu staat ie toch echt zélf volop in de wind.
Zo werd Mark Rutte vorig weekend in een open brief geconfronteerd met de rare fratsen waarmee hij probeert het hoofd boven water te houden. Deze ellenlange oorveeg werd uitgedeeld door Petra de Boevere; in social-media kringen beter bekend als “het meisje van de slijterij”.
In ras tempo wordt de vinger op de zere plek gelegd: het verkwanselen van principes zoals de koopzondag, de weigerambtenaar, en het zelfbeschikkingsrecht voor ouderen. Onderwerpen waarvan je zou verwachten dat een liberaal er zich sterk voor maakt.
En dat dééd de club van Mark ook altijd. Totdat Mark begreep dat ie de steun van de Staatkundig Gereverkeerde Partij (SGP) nog wel eens erg hard nodig zou kunnen hebben.
Natúúrlijk moet je bij zwaar weer ballast over boord zetten, maar om dan meteen je principes te lozen gaat wel héél erg ver. Hoe zat het bij de SGP trouwens met gelijke rechten voor vrouwen?
Zelfs in het Europees Parlement staat Mark nu voor joker en met hem, ons hele land. Maar ja, ook een gedoogpartner moet je blijven pamperen, nietwaar?
Toch ben ik het niet helemáál eens met het slijterijmeisje. Ik begrijp namelijk heel goed dat Mark de SGP-jongerendag heeft bezocht. Mark kent zijn zwakke kanten en doet daar tenminste wat aan.
In tijden van nood leert men bidden.