De meesten van ons moeten nog aan hun zomervakantie gaan beginnen. Ik wil de voorpret dan ook niet verpesten maar één ding moet me toch echt van het hart: we zijn weer op de terugweg. Ja echt, we hebben de langste dag weer achter ons liggen. Vanaf nu worden die lange zwoele zomeravonden elke dag weer een beetje korter.

Wat zegt u? Wélke zwoele zomeravonden? Tja, u heeft gelijk. Ik heb ze dit jaar ook nog niet mogen ervaren. Van die avonden dat je tot laat in de avond buiten zit in je vale T-shirtje. Dat de sterke verhalen worden gedeeld bij een goed glas gekoelde rosé. Die avonden waar je tegen de tijd dat het donker wordt, bemerkt dat die citroenfakkels dus toch niet werkten en dat je verrot bent gestoken door de muggen.

In de drie maanden die men in campingland “voorseizoen” pleegt te noemen hebben we zeggen en schrijven, een dag of drie zomers weer gehad. Voor al het overige was het te koud, te nat of waaide het zodanig dat je toupet als onbestuurbare drone de voortent had verlaten voor je er zelf erg in had.

Ondanks dat, heb ik het prima naar mijn zin gehad bij Elly en Willem op Schouwen Duiveland. Gefietst, gewandeld, genoten van de natuur. Plezier gehad met vrienden en lekker tot rust gekomen. Maar het voorseizoen is voorbij. Op naar de zomer.

Nu alleen dat herfstachtige weer nog.
En die wind.

Waarschijnlijk waait dat ook wel weer een keer over.