Ger Heimans

in 250 woorden

MENU

Voor als je ‘t zelf niet meer kan vertellen

15 april 2011 4 Comments

In het verleden ben ik een aantal jaren hardlooptrainer geweest. Samen met een groep enthousiaste mensen, lekker hardlopen in de vrije natuur. Mijn volle aandacht ging hierbij altijd uit naar gezondheid en veiligheid.

In die periode is het gebeurd dat iemand in zijn eentje was gaan hardlopen, onwel geworden en pas uren later teruggevonden: overleden. Helaas had de man geen papieren bij zich en was derhalve niet te identificeren. Het heeft meer dan een halve dag geduurd voordat de politie de nabestaanden kon informeren.

Wij hebben in die tijd onze leden geadviseerd, altijd iets bij zich te dragen met adresgegevens en relevante telefoonnummers. Later ontdekte ik de “SOS-coin”. Een kunststof penning waarin allerlei belangrijke informatie kan worden gelaserd en die moeiteloos kan worden meegedragen.
Voor de hulpverlening; “voor als je het zelf niet meer kan vertellen”.

Tegenwoordig maak ik zelf deel uit van die (vrijwillige) hulpverlening. Deze week kwam zo’n situatie ter sprake: “als je het zelf niet meer kan vertellen”. Ook dit keer ging het om een penning. Maar het ging niet om adresgegevens. Het betrof een “niet-reanimeren penning”.

De “niet-reanimeren penning” is een initiatief van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) en verbiedt een ieder, professionele- en/of lekenhulpverlening, om over te gaan tot reanimeren indien dit normaliter wenselijk zou worden geacht. De penning is rechtsgeldig en dient derhalve te worden beschouwd als een wilsbeschikking.

Het bovenstaande bevestigt maar weer: bij zaken als leven en dood, gaat het meestal om de penningen.

BredaVandaag.nl Dood Leven Penning Reanimeren

Comments

  1. Henk van Gils says

    16 april 2011 at 11:20

    Ook nog nooit van deze penning gehoord. Ook niet tijdens de BHV-herhaling. Maakt het allemaal niet makkelijk. Hoe lang zal het duren voordat iedereen weet heeft van het bestaan van zo’n penning? Ga zelf ook regelmatig alleen trimmen in de Ulvenhoutse bossen. Hoop zoiets natuurlijk niet mee te maken. Je zou wel altijd je mobiel bij je moeten hebben met GPS-ondersteuning

  2. Sebastiaan says

    15 april 2011 at 20:30

    Ik ben het wel met Linda eens. Mij is tijdens de reanimatielessen bij de BHV training ook niet gewezen op deze penning.
    Bovenstaande laat ook zien dat het EPD zeker alternatieven kent.
    Het hele leven draait zeker in de Westerse wereld om penningen. Zelfs na de dood gaat het nog om de penningen. Hoe meer penningen hoe groter de uitvaart kan zijn. Gelukkig bepaalt nog altijd een ander dan wij mensen wanneer onze tijd om te gaan is gekomen, ongeacht je hoeveelheid penningen.

  3. Linda says

    15 april 2011 at 19:02

    Wist niet dat de penning rechtsgeldig was, maar desalniettemin ga je bij een reanimatie niet zoeken naar een betreffende penning. Je start gewoon zo snel mogelijk met reanimeren…

  4. Wilma Beekenkamp says

    15 april 2011 at 12:54

    Leuk Ger, dat de lessen jou inspireren tot het schrijven van columns, groetjes Wilma

Geef een reactie Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Zoek:

Selectie

Schrijfvrienden

  • Gert de Kievit
  • Ton Broekhuisen
  • Werner van Looy
Ger

Over de auteur

Ger Heimans, geboren in Breda, woonachtig in Dordrecht. Al jaren werkzaam in de IT en forenst derhalve dagelijks op en neer naar Leiden.
Schrijft over alles en nog veel meer.
Zelfs in opdracht.

Social:

Subscribe via RSS

© Copyright 2013 The Stiz Media
Latent theme powered by Genesis